Pomoc dla osób w podeszłym wieku

Osoby, które ze względu na wiek, choroby lub niepełnosprawność wymagają opieki, mogą otrzymać wsparcie. Jest ono kierowane głównie do osób samotnych, ale mogą się o nie ubiegać również ci, którymi z różnych przyczyn najbliższa rodzina nie jest w stanie się zaopiekować. Pomoc może być udzielana w miejscu zamieszkania lub w domu pomocy społecznej. Wysokość opłat jest uzależniana od dochodów osoby korzystającej z pomocy.

            Usługi opiekuńcze - obejmują zaspokajanie codziennych potrzeb życiowych takich jak: zakupy, sporządzanie posiłków, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację, zapewnianie kontaktów z otoczeniem.

            Specjalistyczne usługi opiekuńcze - są dostosowane  do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności. Świadczą je osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym. Te usługi są bezpłatne lub odpłatne w części albo w całości. Decyduje o tym gmina.

 Aby skorzystać z usług opiekuńczych wystarczy zgłosić taką potrzebę pracownikowi socjalnemu w ośrodku pomocy społecznej w gminie. Pracownik socjalny przeprowadzi wywiad środowiskowy, podczas którego oceni, jakiego rodzaju pomoc jest potrzebna. Ustali wówczas niezbędny zakres usług. Taki wywiad jest koniecznym warunkiem uzyskania pomocy.

 Aby skorzystać  ze specjalistycznych usług opiekuńczych,  należy uzyskać zaświadczenie lekarskie od lekarza rodzinnego lub specjalisty, że taka pomoc jest niezbędna. Specjalistyczne usługi opiekuńcze mogą być udzielane w domu lub podczas pobytu w ośrodku wsparcia.

Ośrodki wsparcia pomagają rodzinie w opiece nad starszymi, niepełnosprawnymi członkami rodzin zapobiegając umieszczeniu ich w placówkach wsparcia całodobowego i  przeciwdziałają wykluczeniu z życia społecznego tych osób. Przy ośrodkach wsparcia mogą być prowadzone całodobowe miejsca okresowego pobytu.

Środowiskowy dom samopomocy jest ośrodkiem wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi.  Uczestnicy otrzymają tam opiekę i pomoc w zaspokajaniu niezbędnych potrzeb życiowych i posiłek. Środowiskowe domy samopomocy oferują indywidualne lub zespołowe treningi samoobsługi i treningi umiejętności społecznych, które służą nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie czynności dnia codziennego i funkcjonowania
w życiu społecznym.

            Rodzinny dom pomocy jest przeznaczony na pobyt stały lub okresowy dla osób wymagających pomocy z powodu wieku lub niepełnosprawności, którym nie można zapewnić usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania. Tego rodzaju wsparcie zapewnia usługi bytowe,
opiekuńcze i jest świadczone w mieszkaniu (budynku mieszkalnym) przez osoby fizyczne lub organizacje pożytku publicznego.

            Mieszkanie chronione to miejsce, w którym osoba otrzymuje okresowe
(w wyjątkowych sytuacjach – stałe) wsparcie w funkcjonowaniu w codziennym życiu. Przygotowuje się tam do prowadzenia samodzielnego życia w integracji ze społecznością lokalną. Ta forma pomocy przeznaczona jest także dla osób, które wymagają stałego wsparcia, ale nie wymagają usług w takim wymiarze i zakresie, jaki jest świadczony w placówkach opieki całodobowej.

 Domy pomocy społecznej są przeznaczone dla osób wymagających  całodobowej opieki ze względu na wiek, chorobę lub niepełnosprawność. Jest to placówka całodobowego  pobytu, zapewniająca usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne w przypadku dzieci i młodzieży niepełnosprawnej.

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny. Jako pierwsza opłatę ponosi osoba kierowana do domu pomocy (do 70 proc. dochodu własnego), w drugiej kolejności jej rodzina, trzecia
w kolejności jest gmina.

Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788
i 1529 oraz z 2013 r. poz. 1439) ciąży obowiązek alimentacyjny, a także małżonkom, jeżeli:

nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej - w celu sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Zarejestrowanie w powiatowym urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy lub posiadanie statusu bezrobotnego nie ma wpływu na uprawnienie do specjalnego zasiłku opiekuńczego.

 Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje, jeżeli łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty kryterium dochodowego wynoszącego 764 zł netto (na podstawie dochodów z roku poprzedzającego okres zasiłkowy z uwzględnieniem utraty i uzyskania dochodu). Specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje w kwocie 520 zł miesięcznie.

Bez względu na posiadany dochód, w ramach świadczeń niepieniężnych z pomocy społecznej oferowana jest praca socjalna, a ponadto prowadzone jest  poradnictwo specjalistyczne, w szczególności prawne i rodzinne, dla osób i rodzin, które mają trudności w rozwiązywaniu swoich problemów życiowych lub potrzebują wsparcia.